donderdag 17 oktober 2013

Als ik ooit eens 5 minuten tijd had,...

Vrijdag ging ik snel een pennenzakje stikken voor een collega als dank voor haar gastvrijheid. 

Twee slapende kindjes in de namiddag zouden me die tijd toch gunnen, zeker?  Tot Stan besliste om niet te slapen. 

Van het bumbaboekje verhuisde ik terug naar de naaimachine, van de naaimachine naar de zetel die een trampoline geworden was, van het potje naar de naaimachine, van de naaimachine naar  het droogrek dat Stan volledig geplunderd had.  Het was zijn manier van aandacht vragen, negatieve aandacht weliswaar.  Geen 5 minuten kreeg ik.  Wanneer ik  eindelijk de hoekjes aan het stikken was, merkte ik op dat ik maar aan één kant van de rits getopstitcht had. GRRR!

Deze lazy mama wilde met zo weinig mogelijk tornen de boel rechtzetten, maar het was allesbehalve recht. 

En toen werd nr. 2 ook wakker.   Ik zette de naaimachine uit met een diepe zucht...

Dan maar aankomen op bezoek met lege handen.

Gisteren alles losgemaakt met het tornmesje.  O, wat haat ik dat ding toch! 

Deze voorbije week was ik een heuse stikzilla... 

Tja, toeval of niet, die pennenzak was voor de enige echte stikzilla

Sssst, nu ga ik snel wat achter de naaimachine kruipen, want ik heb even geen kinderen....


Stof: Timeless treasures: Triangle washi

En misschien herkent een blogster dit kaartje wel?

15 opmerkingen:

  1. Hup, rap achter uw machine ;)
    Ik ken het, naaien en kindjes... zucht...
    Hier is van gans de week nog niets onder de machine uit gerold, op mijn zenuwen dat dat werkt ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goh, ik heb het vanmiddag al mogen aanschouwen. Van jouw hele tornverhaal was niets te merken. En de hoekjes waren heel mooi afgewerkt! De dame in kwestie was er heel blij mee. Ze is zelfs van plan om zelf een eenvoudig exemplaar te stikken. Ik ben benieuwd ... ;o)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maar het werd zo'n mooie pennenzak!
    Herkenbaar, denken dat er veel tijd is en dan blijkt dat helemaal niet zo, frustratie ...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Komaan, zitten we nu al met twee Stikzillas??

    BeantwoordenVerwijderen
  5. hoe herkenbaar
    toch heel mooi hoor
    ben benieuwd naar je creatie van de kindervrije dag
    http://mumendemiekes.blogspot.be/

    BeantwoordenVerwijderen
  6. En trouwens, mij lijkt die pennenzak tochr edelijk recht hoor

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik ben er superblij mee! Nog eens bedankt!
    Groetjes Stikzilla

    BeantwoordenVerwijderen
  8. idd heel herkenbaar :)
    hij ziet er anders wel heel mooi uit! leuke stof

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zo herkenbaar, gelukkig is mijn kleinste spruit ondertussen 3,5 jaar en kan hij zich mooi bezighouden met zijn speelgoed dicht bij mij en de naaimachine.
    Als het een troost is, het betert wel ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jammer dat het zolang duurde om hem te maken, maar het resultaat mag er zijn hoor! Die collega heeft geluk!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik ken dat... Kindjes en dan fouten maken... En dan tornen hatelijk

    BeantwoordenVerwijderen
  12. De mijne willen altijd mee achter de naaimachine kruipen en op de knopjes duwen en zo. Da's ook niet altijd zo handig.

    BeantwoordenVerwijderen

Ik lees graag jouw reactie!