Mon Depot en een omgebouwde Pippa

Stans Ole werd samen met mijn volgend project geknipt .  Dat was de enige manier om zeker te zijn dat ik voldoende stof had voor de twee projecten.  Met het thema 'kampvuur' in het achterhoofd, wou ik geen kleedje maken.  Dat vond ik precies te chique voor een winters tafereel. Een broek maken, zag ik niet zitten omwille van mijn 'moeilijke' billen.  Dan was een rok al wat overbleef.  Het patroon had ik onmiddelijk gekozen.  Het zou er eentje worden uit La Maison Victor: 'de Pippa Rok'. Het patroon vroeg een dikkere stof en de stretchstof  van Furore was behoorlijk dik.

Ik zou jullie nu kunnen vertellen hoe mijn rok er uit ziet en de weg er naartoe verzwijgen.  Maar ik ga dat niet doen.  Ik ga jullie nu vertellen hoe ik geknoeid, getornd en afgezien heb.

Ik ging dus aan de slag.  Het patroon was vrij eenvoudig.  Ik zette de plooien en de rits in, stikte met een grote steek de zijnaad dicht en trok hem aan.  Alle plooien stonden open, alles behalve flatterend.  Het koud zweet brak al uit en ik bedacht me dat ik een fout patroon gekozen had voor mijn kardashiaans model.  Het verslankte niet, integendeel.

Ik haalde de plooien op het achterpand er uit en paste de rok aan op de zijnaden.  Ook de plooien in het voorpand werden 10 cm ingestikt.  Een tweede pasbeurt stelde me wat gerust.  Fjew, al beter.  De tailleband werd bevestigd en wanneer de rok voor een derde pasbeurt over mijn billen heen ging en de echtgenoot flauwtjes 'moah' mompelde, had ik zin om mijn omgebouwde Pippa de vuilbak in te gooien.
Maar ja, dat kon niet.  Ik kon Katelijne toch niet in de steek laten.  Ik grabbelde al de kleine restjes moed bijeen en begon de tailleband te tornen.  Vervolgens werd er uren gerekend, gemeten en aangepast.  De twee plooien aan de zijkanten van het voorpand werden er uit gehaald.  De zijnaad werd volledig aangepast tot een A-lijn. Gelukkig zat de rok in de taille perfect en moest ik de tailleband niet meer aanpassen.

Ik naaide als laatste nog twee extraatjes op de tailleband.

Ik moet er toch wel bij vertellen dat de stof van ongelooflijk goede kwaliteit is.  Ik stikte verschillende zijnaden, haalde gestreken plooien er uit en de stof zag er na een laatste strijkbeurt uit als nieuw.  Ik kan de stof alleen maar aanraden.  Zo zie je maar dat een stof moet passen bij een model en een patroon.  Sylvia maakte in dezelfde stof maar een andere kleur de Emma jurk.  Het rokdeel bestaat uit vele plooien en zie hoe mooi het haar staat!  Toevallig naaide Katelijne zelf een kleedje met de stof en ook dat is prachtig.

De Pippa met plastische chirurgie werd hier nochtans al tijdens een kerstfeest gedragen.  Hij zit zo comfortabel en de effen kleur combineert wel makkelijk.

Bloed, zweet en tranen voor een plooienrok zonder plooien of toch bijna zonder.

En op deze laatste foto (met dank aan Frieda Vanhauwaert) vind ik 'm zelfs mooi!