Gilda twijfelt nog precies...

Tijd voor een rokje.  Het eeuwige probleem is dat ik meestal voor opvallende prints ga, zowel bij de topjes als de rokken.  En samen wordt dat nogal kitscherig.  Bijgevolg heb ik veel kledij en niets dat bij elkaar past. 

Ik haalde me petrolkleurige canvas bij Ki en Ko, dook mijn stoffenarchief in en blies het stof van een Petit Panneke dat ik al eerder kocht bij Kersenpitje.  The perfect match.  Ik ging op zoek naar een eenvoudig patroon maar het bleef bij bladeren in de naaiboekjes.

Waarom geen eigen patroon tekenen?  Die cursus patroontekenen van vorig jaar moest me redden.  Basispatroon werd aangepast (met de bijhorende frustraties als je geconfronteerd wordt met die niet-gewenste rondingen).  Ik maakte twee toiles.   Twee, elk met andere nepen.  De Mme ZsaZsa neep en die van de cursus.  Mme won en ik paste mijn patroon opnieuw aan.  Er werd een plat stuk toegevoegd (bye bye nepen) en het patroon werd op twee plaatsen doorgeknipt.

Achteraan werd een paspelzakje à la Mamasha gemaakt.  De afmetingen hiervan paste ik wel aan omdat ik een nepexemplaar wou (kwestie van die rondingen niet nog eens te benadrukken met een zakdoekje, sleutels of een gsm). Twee strookjes 'Wasabi blue' werden toegevoegd.

Ik ben blij met mijn nieuw rokje, maar wat zou Gilda daar nu van denken?

Stof: Petrolkleurige Canvas  van Ki en Ko,

'Wasabi Blue' van Petit Pan (bij Kersenpitje)

Patroon: eigen patroon

T-shirt: Lucy has a secret