Noeke

Noeke.  Dat is de naam van het allereerste popje ten huize Stannel. Noeke heeft zijn naam te danken aan een heus misverstand.  Wanneer ik Stan vroeg hoe zijn popje heette, zei hij klaar en duidelijk 'Noeke'.  Een éénjarige met een duidelijke mening, dacht ik zo. Een paar maanden later was het mysterie opgelost.  Bij moeke (grootmoeder van Stan) had hij ook een pop en al die tijd wou hij me dat duidelijk maken.  Hij zag het popje en zei: '(zoals bij) Moeke, Moeke.'  Maar de 'M' kon hij toen nog niet echt uitspreken.

Zo werd Noeke geboren en nu is ze een deel van onze familie geworden, net zoals al de andere popjes die er nu bij zijn gekomen.  Alleen hebben de andere popjes nog geen naam buiten 'pop'.

Op zolder vond de overgrootvader een geweldig roos exemplaar van een bedje voor Pop en Noeke.  Het bedlinnen was in een opgewolde staat van ontbinding.  Een nieuw overtrekje en een kussensloopje waren dus een noodzaak.

 

 

Het matrasovertrekje maakte ik een centimeter te klein.  Het kussenhoesje zoekt nog steeds zijn vulling en een lakentje werd een omgekeerd slaapzakje.  Dat laatste was ik niet van plan.  Ik stikte enkele resten aan elkaar, zag dat ik er niet kwam om er een lakentje van te maken en dacht dat ik het nog kon rechtzetten met een slaapzakje.  Maar de hartjes, bambi en zijn dubbelgangers staan alles behalve recht.  Vind ik dat erg?  Nope!  Vinden Stan en Nel het erg?  Nope!  Vind Noeke het erg? Nee, want zoals mijn echtgenoot het zo mooi verwoordde: 'Vanuit Noeke haar oogpunt staan de hertjes wel recht'.